Hoe de ultieme urban runner er uitziet? In de eerste plaats moet hij natuurlijk een passie hebben voor hardlopen. Of beter: een passie voor hardlopen in de stad. Klinkt logisch, maar er is meer. Hij moet er vooral ook cool uit zien. Feeling voor fashion is een belangrijk aspect.
“Urban runners dragen het liefst mooie, modieuze kleren”, vertelt Lars Tibben. “Loopjack, tight en schoenen passen bij elkaar, daar is echt over nagedacht. Verder heeft de ge- middelde urban runner bepaalde looks. Dat kan bijvoor- beeld een hip baardje zijn met dito kapsel: zijkanten kort, bovenop lang, de haren in een strakke scheiding. Leeftijd? Is moeilijk te bepalen. Tot een jaar of 35, denk ik. Niet te oud in elk geval.”
Het moge duidelijk zijn: de 28-jarige Lars Tibben uit Haarlem komt aardig in de buurt van de ultieme urban runner. Niet zo verwonderlijk, want hij is de bedenker en oprichter van urbanrunners.nl, volgens eigen zeggen de coolste hardloopwebsite van Nederland. Het is een platform met info over loopevenementen in steden, de nieuwste hardloopkleding en –schoenen, gadgets, gezonde voeding en muziek. De meest coole hardlopers worden gepor- tretteerd, de nieuwste Garmin wordt getest, elke maand verschijnt er een nieuwe playlist met powersongs.
De website is sinds juli dit jaar in de lucht, maar het idee ontstond al een jaar of zes geleden, toen Lars nog in de binnenstad van Amsterdam woonde. “Ik liep veel met een vriend samen, vaste routes hadden we niet. Integendeel, we liepen echt alle kanten op: noord, zuid, oost en west. Van Haarlemmerstraat tot Vondelpark, van drukke winkelstraat tot verzin het maar. Op die manier kom je constant nieuwe dingen tegen. Zo spotte ik tijdens het lopen eens een leuk restaurantje, een week later ging ik er eten. Vaste routes zijn saai. Op een gegeven moment noemden we elkaar urban runner. Zo van: hé urban runner, wanneer gaan we weer eens? Vonden we een te gekke naam. Even later kwam ik er achter dat de domein naam in Nederland nog niet was vastgelegd. Dat heb ik toen gelijk gedaan, met in mijn achterhoofd er ooit iets mee te doen.”
Modeshow
Lars heeft het altijd al belangrijk gevonden om er tijdens het lopen verzorgd uit te zien. Hij ging de deur niet uit zonder hippe outfit en keurig kapsel. Een toenmalige vriendin riep hem regelmatig na: “Lars, ga je weer een modeshow lopen?” “In die periode liep iedereen in zo’n lelijke joggingbroek
en een of ander onooglijk trainingsjasje. Ik heb dat altijd verafschuwd.” Lars studeerde aan het Amsterdam Fashion Institute (AMFI), waar hij zich specialiseerde in fashion en branding. Hij noemt zichzelf een social media junkie, eigen- wijs en ondernemend. Zijn doel met urbanrunners.nl: niet alleen de coolste, maar ook de grootste hardloopwebsite van Nederland te zijn.
VASTE ROUTES ZIJN SAAI
In november vond het allereerste Urban Runners Event plaats in, hoe kan het anders, Amsterdam. Lekker lopen door de binnenstad op een doordeweekse avond. Zo’n dertig mensen kwamen er op af. “Een mooi begin”, zegt Lars. Na een warming up in het Vondelpark – verzorgd door Robbin van Studio Vondel – werd de groep in tweeën gesplitst: de ene groep zou vijf kilometer gaan lopen, de andere groep tien. Samen met urban runner Lara begeleidde Lars de lopers die zich hadden aangemeld voor de korte afstand, urban runner David liep mee met de andere groep. Lars doet het niet graag, maar bij hoge uitzondering had hij van te voren min of meer een route uitgestippeld. Ze liepen onder het Rijksmuseum door, over de Leidsestraat en langs de 9 Straatjes. “Het was de eerste keer, dus best spannend.
Maar wat mij betreft was het een geslaagd evenement. De deelnemers vermaakten zich prima. Het looptempo was niet belangrijk, het ging om de fun. Er werd gekletst en gelachen, er gebéurde iets in de groep. En we trokken veel bekijks. Toch wil ik ook graag een keer op een drukke zondag met een groepje door de stad lopen. Gewoon, om te testen of het bevalt. Een andere wens is om nog eens met een groep door de Noord/Zuidlijn te lopen. Of dat lukt? Geen idee, ik ga gewoon uit- zoeken of het kan en mag. Een ding is zeker: er komen meer events aan.”
Steden veroveren
Lars wil met Urban Runners ook andere steden veroveren. “Den Haag, Rotterdam, Utrecht, Arnhem, Eindhoven, waarom niet? Liefst ga ik werken met ambassadeurs, zodat we kunnen samenwerken. Neem Rotterdam, dat is toch ook een gave stad om doorheen te lopen? Door het havengebied en langs al die hoge gebouwen, te gek. Volgens mij heb je daar al snel de New York-feeling te pakken, denk je niet?”
Verder is Lars bezig met het opzetten van een vast team dat onder de vlag van Urban Runners gaat meedoen aan verschillende wedstrijden inheel Nederland. “Ik wil een running crew met maximaal zes lopers. Goéde lopers, die allemaal dezelfde outfit dragen en het Urban Runnersgevoel vertegenwoordigen. En weet je wat ik helemaal te gek zou vinden? Als een favoriet hardloopmerk van mij een speciale Urban Runnerslijn in de markt wil zetten. Ja, daar zou ik dolgraag aan willen meewerken.”
Hardlopen in New York staat hoog op zijn wensenlijstje, net als Londen. Steden met bruggen, daar houdt Lars van.
MET EEN GROEP DOOR DE NOORD/ZUIDLIJN LOPEN
Kort geleden bracht hij een bezoek aan zijn vader, die al jaren in de Amerikaanse stad Minneapolis woont. “En of ik er hardgelopen heb. Minneapolis is een heuvelachtige stad, dat was even wennen. Maar in zo’n stad lopen had wel effect: de eerste keer dat ik weer in Amsterdam liep, leek het of ik vlóóg, zo makkelijk ging het.’’ Ook al woont Lars tegenwoordig in Haarlem, hij loopt het liefst in Amsterdam. ‘’Wanneer ik door Amsterdam loop, voel ik me thuis. Ik ken geen fijnere stad. De kans dat ik terug ga, is groot.”
Als kind was Lars, geboren en getogen in het Gelderse Doetinchem, vooral een voetballer. Hardlopen deed hij er ’s zomers een beetje naast, om zijn conditie op peil te houden. “Mijn vader was een bloedfanatieke loper, hij trainde soms twee keer per dag. Als klein kind fietste ik vaak met hem mee. Hij is mijn voorbeeld, hij maakte mij enthousiast voor het lopen toen ik achttien was en stopte met voetballen. Het zou mooi zijn als ik zijn tijden kan verbeteren, maar die kans is niet zo groot: mijn vader liep ooit een marathon in 2.27 uur. Dat is snel.”
Volledig gesloopt
Lars mag de ultieme urban runner zijn, hardlopen in het buitengebied wijst hij niet af. Sterker, hij loopt regelmatig door het duingebied of langs de weilanden rond Haarlem. “Zo af en toe wil ik wél snelle tijden lopen. Daar moet je serieus voor trainen. Dan wil je tempo maken en doorlopen, in plaats van steeds maar moeten wachten voor verkeerslichten die op rood staan. Reken maar dat ik tot het gaatje kan gaan en na een training volledig gesloopt op de bank kan neerploffen. Toch weegt het niet op tegen hardlopen in de stad. Dat heeft iets magisch.”
HARDLOPEN IN DE STAD HEEFT IETS MAGISCH
