Goudgele bladeren, een frisse dennengeur en een aangename temperatuur. In de herfst is er geen betere omgeving om in hard te lopen dan het bos. Geen verkeerslichten die je dwingen om te stoppen en geraas van auto's om je heen. Lopen in het bos geeft het ultieme vrijheidsgevoel.
Of boswandelaars raar opkijken wanneer ze Theo van Maanen met behoorlijke snelheid voorbij zien komen lopen met een boomstronk in zijn handen? Zou best kunnen, maar eerlijk gezegd zal het de 54-jarige loopfanaat worst wezen. “Kijk, hardlopen in het bos leent zich goed voor spontane spelvormen. Zoek eens een parcours uit waarbij je onder een paar laaghangende takken moet lopen. Of pak een stuk hout en loop daar een meter of honderd mee. Een goede krachttraining en nog gratis ook. Ik vind het in elk geval leuker dan thuis of in de sportschool aan de gewichten hangen.”
Theo is eigenaar van Run2Day Nijmegen en mede-eigenaar van Run2Day Arnhem. Daarnaast geeft hij trainingen en clinics en verzorgt hij hardloopreizen in het buitenland. Zelf loopt hij één keer in de week hard, liefst in een bosrijke en heuvelachtige omgeving. “Hardlopen in een stad of dorp betekent voor mij lawaai, stress, geraas en getoeter. En daar heb ik een hekel aan. Ik wil me vrij voelen, dus heb ik een sterke voorkeur voor het bos. Of beter: de natuur. Ik houd van ruig en gevarieerd terrein. Neem de Lunterse Berg vlakbij mijn woonplaats Barneveld. Naast bos zitten daar ook heuvelachtige stukken met mul zand tussen: ideaal om eens wat anders dan anders te doen. Soms laat ik mijn cursisten op handen en voeten naar beneden gaan. Afzien, maar allerminst saai.”
Elke voetstap is anders
Asfalt is saai en eentonig, aldus Theo, want elke stap die je zet is dezelfde. “Wie vijf kilometer over de weg loopt, zet de voeten vierduizend keer op exact dezelfde manier op de grond. In het bos is elke voetstap anders omdat de ondergrond vaak schots en scheef is. Voor hardlopers die nooit in het bos lopen, is zo’n ondergrond wennen. Zeker in het begin kan het als extra belastend worden ervaren. Een goede warming-up is daarom belangrijk. Maar wie regelmatig over ruig terrein loopt, boekt snel vooruitgang. Vooral de peesplaten en enkels worden er sterker van, waardoor je lichter en sneller gaat lopen.”
Struikelgevaar
Hardlopen in het bos vereist vanwege uitstekende boom- wortels en andere obstakels iets meer lef dan lopen op een weg, beaamt Theo. Toch moet dat struikelgevaar niet overdreven worden. “Hardlopen in de natuur vraagt een andere oog-voetcoördinatie. Wanneer ik door het bos loop, let ik vooral op de bochten die komen gaan. Elke bocht is immers weer anders. Heel af en toe laat ik mijn ogen naar beneden gaan. Het is in elk geval belangrijk om die angst voor obstakels uit te schakelen. Focus niet op die ene boom of uitstekende tak, maar kijk er langs. Vergelijk het met autorijden: dan focus je ook niet op de lantaarnpalen in de berm, maar op de weg.”
HARDLOPEN IN HET BOS VEREIST MEER LEF DAN LOPEN OP DE WEG
De winkeleigenaar is pas op 28-jarige leeftijd begonnen met hardlopen maar weet waar hij over praat: hij heeft jarenlang aan berglopen gedaan en maakte zelfs een tijdje deel uit van de Nederlandse bergselectie. “Berglopen is goed voor je hele lichaam omdat je alle spiergroepen gebruikt. Vanwege het zware parcours loop je alleen iets minder hard dan bij gewoon hardlopen.” Door al die bergen op en af te lopen heeft Theo geleerd om zelfbewust en ontspannen te lopen. En dat komt weer goed van pas tijdens hardlopen in het bos. “Wie ontspannen loopt, heeft veel minder kans op blessures, daar ben ik heilig van overtuigd.”
Bosuitrusting
Wie regelmatig in het bos loopt, kan overwegen trail- schoenen aan te schaffen. De zool van een trailschoen heeft meer profiel dan de zool van een gewone hardloopschoen en biedt meer grip. Het bovenwerk is ook iets steviger. Vanwege insecten en andere beestjes is het handig om in het bos een lange broek aan te trekken. Maar kleed je niet te warm: in het bos waait het minder. Theo gaat meestal op pad zonder GPS omdat hij zich onderweg graag laat verras- sen. “Ik loop nooit vaste rondjes. Ik ga een paadje in dat ik niet ken en dan zie ik wel waar ik uitkom. Juist dat onvoorspelbare maakt lopen in het bos zo avontuurlijk.” Mensen zonder richtingsgevoel raadt hij aan om vooraf naar de stand van de zon te kijken. “Raak niet in paniek wanneer je verdwaalt. Het is dan ook helemaal niet erg om even een kwartiertje te wandelen. Blijf vooral ontspannen. Neem hoe dan ook een telefoon mee. Mijn stelling is: wie geen lef toont, komt niet verder.”
Zo wordt hardlopen in het bos nóg leuker
Loop eens over een boomstam
Kom je een omgevallen boomstam tegen? Je kunt er natuurlijk overheen springen en doorlopen, maar je kunt de stam ook als een balk zien waar je óp kunt lopen. Begin voorzichtig en kies een dikke boomstam. Houd je lijf recht en kijk zo ver mogelijk vooruit. Wie dit kunstje beheerst, kan de volgende keer een dunnere boomstam kiezen en er zelfs een stukje op dribbelen. Goed voor enkels en voetcoördinatie.
Op één been
Zoek een stevige ondergrond, ga op één been staan en focus op een boom. Ga vervolgens op je tenen staan en veer langzaam omhoog en omlaag. Houd je romp recht. Wie het gevoel heeft stevig genoeg te staan, kan proberen de ogen te sluiten. Deze coördinatie-oefening is ook goed voor enkels, kuiten en bovenbenen.